Vrijdagmiddag. Je rolt je werkweek uit. Op je tandvlees.
En dan begint je weekend… maar het voelt eerder als een hersteloperatie dan als vrije tijd.

Als teamleider in de zorg herken je dit misschien maar al te goed. Altijd ‘aan’, altijd beschikbaar, altijd net te weinig tijd. En dus kom jij in je weekend vooral bij van alles wat je in de week niet kon voelen.

Als dat jou bekend voorkomt, lees dan vooral verder. Er is een andere manier.

Waarom je altijd uitgeput het weekend ingaat

We denken vaak dat het ‘erbij hoort’. Dat iedereen nu eenmaal moe is aan het eind van de week. Zeker in de zorg, waar de werkdruk hoog is en de verantwoordelijkheden groot. Maar structurele uitputting is geen toeval. Het is een signaal. Van je lijf, van je grenzen, van werk dat misschien niet meer past bij wie jij nu bent.

De sluiproute naar roofbouw

Je doet je werk met hart en ziel. En dat maakt het lastig om op de rem te trappen. Want jij weet hoe belangrijk jouw rol is. Voor je team, voor de bewoners of cliënten, voor de organisatie. Dus pak je dat overleg er nog bij. Neem je die dienst waar. Spring je bij waar het eigenlijk niet jouw taak is.

Allemaal logisch. Maar als je structureel werk overneemt of taken naar je toe trekt die niet bij jouw functie horen, ga je jezelf op termijn voorbij. En dat voel je. Eerst in je energie. Dan in je humeur. En uiteindelijk in je lijf. (check de 50 symptomen van een burn-out)

Hoe weet je of je energie of tijd tekortkomt?

Moe zijn is niet erg. Maar er is een verschil tussen voldaan moe en leeggetrokken moe.

Voldaan moe voel je als je iets hebt gedaan dat betekenisvol voor je was, binnen je grenzen. Leeggetrokken moe voel je als je vooral hebt gerend, geregeld en gereageerd, zonder ruimte voor jezelf.

Wees eens eerlijk: hoe voel jij je meestal op vrijdagmiddag?

Vier manieren om het patroon te doorbreken

  1. Let op je energielek
    Waar stroomt jouw energie weg, zonder dat het iets oplevert? En wat geeft je energie terug?
  2. Kijk kritisch naar wat je ‘erbij’ doet
    Welke taken horen eigenlijk niet bij jou, maar heb je wel naar je toegetrokken? Uit loyaliteit, gewoonte of omdat je het goed kunt?
  3. Plan hersteltijd vóór je het nodig hebt
    Niet pas als je al omvalt, maar ruim ervoor. Een lege agenda-ochtend. Een vrije middag. Een wandeling zonder doel.
  4. Vraag je af: wat past jou nu (nog)?
    Soms verandert niet je functie, maar jij. Wat jou ooit energie gaf, kost nu misschien meer dan het oplevert. En dat mag je serieus nemen. Ik heb er een blog over geschreven

Het weekend als cadeau, niet als herstel

Wat zou er gebeuren als je weekend niet langer nodig was om op te krabbelen, maar echt voelde als vrije tijd?

Dat vraagt wat van je. Door de week. In keuzes, in grenzen, in ruimte maken voor jezelf. Maar het levert je iets op dat geen enkel extra takenlijstje kan geven:

Rust. Regie. En weer voelen dat jij er ook mag zijn.

Gun jezelf dat.

Liefs,
Mieke🍀