5 redenen waarom grenzen aangeven zo moeilijk is – en de oplossing
Grenzen aangeven klinkt zo simpel.
Gewoon zeggen wat je nodig hebt. Een keer ‘nee’ zeggen. Voor jezelf kiezen.
En toch… in de praktijk blijkt het een van de lastigste dingen die er is.
Zeker als je een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt.
Als je gewend bent om te zorgen. Voor je team. Voor je cliënten. Voor je gezin.
Dan voelt het vaak alsof je jezelf tekortdoet als je een grens trekt.
Of alsof je anderen teleurstelt.
En dus laat je het.
Maar ondertussen loop jij leeg.
En voel je dat het zo niet langer kan.
Waarom is grenzen aangeven eigenlijk zo moeilijk?
Ik neem je mee in 5 redenen die ik vaak hoor in mijn coaching.
1. Je wilt niemand teleurstellen
Als jij ‘nee’ zegt, betekent dat meestal dat iemand anders iets niet krijgt.
En dat schuurt.
Want je wilt graag aardig gevonden worden. Betrouwbaar zijn. Een steunpilaar voor je team en je collega’s.
Dus slik je je eigen gevoel in. Je denkt: “Ach, ik kan dit er ook nog wel bijpakken.”
Maar de rekening komt later.
2. Je bent bang voor conflict
Grenzen geven kan spanning oproepen.
Wat als de ander boos wordt? Wat als er een discussie ontstaat? Wat als je de sfeer verpest?
Veel vrouwen in de zorg hebben geleerd dat harmonie belangrijk is.
En dat klopt ook.
Maar echte harmonie ontstaat pas als jij eerlijk bent over wat voor jou werkt – en wat niet.
3. Je denkt dat je eerst alles zelf moet kunnen
Dit is een grote valkuil.
Je neemt verantwoordelijkheden op je schouders die eigenlijk niet (alleen) van jou zijn.
Want ergens heb je ooit geleerd: “Ik moet sterk zijn. Ik moet dit zelf oplossen.”
Dus je blijft rennen. Totdat je moe en leeg bent.
En juist dán is het extra moeilijk om een grens te trekken.
4. Je weet niet goed wat je eigen grens eigenlijk ís
Soms voel je pas achteraf dat je over je grens bent gegaan.
Dan denk je: “Verdorie, dit had ik niet moeten doen. Ik ben doodmoe.”
Grenzen voelen en herkennen vraagt oefening.
Want vaak zit je zo in de zorg voor anderen, dat je vergeten bent om te luisteren naar jezelf.
Naar de signalen van je lijf.
Naar die stem in je achterhoofd die al fluistert: “Dit is te veel.”
En dat is precies waar stress en verlangen elkaar raken.
In een eerder blog schreef ik al hoe het verlangen naar iets anders vaak betekent dat je nu in een situatie zit die je uitput. [Lees hier het artikel over verlangens en stress →]
5. Je verwart grenzen met egoïsme
Een van de hardnekkigste overtuigingen.
Want grenzen stellen betekent níet dat je de ander in de kou laat staan.
Het betekent dat je eerlijk bent.
En dat je jezelf serieus neemt.
Grenzen zijn geen muur tussen jou en de ander.
Ze zijn een manier om juist in verbinding te blijven – zonder jezelf te verliezen.
De oplossing: klein beginnen
Grenzen aangeven wordt vaak gezien als een groot en zwaar iets.
Maar eigenlijk begint het met kleine stappen.
– Oefen met één keer per dag ‘nee’ zeggen. Al is het maar tegen iets kleins.
– Luister naar je lijf. Waar voel je spanning? Wat zegt dat?
– Sta even stil bij de vraag: “Wat heb ík nu nodig?”
Het gaat niet om meteen alles anders doen.
Het gaat om bewust worden.
En stap voor stap leren dat jouw grenzen net zo belangrijk zijn als die van een ander.
Ontdek waar jouw grens écht ligt
Herken jij jezelf hierin?
Dan is het goed om eerlijk te zijn: grenzen aangeven leer je niet door nóg een lijstje tips te lezen of even een handigheidje te oefenen.
Voor de langere termijn gaat het erom dat je begrijpt waarom grenzen aangeven zo moeilijk is voor jou.
Dat valt en staat niet alleen met een paar handvatten.
En dat is precies wat we in een gratis sessie van 30 minuten samen onderzoeken:
– Waar het bij jou spaak loopt
– Welke overtuigingen jou nu tegenhouden
– En wat de eerste haalbare stap is om dat patroon te doorbreken
📅 Plan hier jouw gratis sessie, zodat je niet blijft wachten tot het “ooit beter gaat” – maar vandaag al een eerste beweging maakt.