(en wat wél helpt als je zorgmedewerker of teamleider bent)
Je doet zó je best
Je werkt in de zorg. Je zorgt voor anderen, houdt het overzicht, pakt aan, bent loyaal.
En je hebt echt wel gewerkt aan jezelf.
Een boek gelezen over grenzen stellen.
Een cursus mindfulness gedaan.
Misschien volg je iemand op Instagram die je dagelijks herinnert aan rust en balans.
En het helpt.
Even.
Je plant iets voor jezelf in. Je zegt een keer ‘nee’. Je kiest eindelijk voor die hobby.
Maar diep vanbinnen voel je je nog steeds opgejaagd.
Je wordt geleefd door de dag, houdt alle ballen hoog en vraagt je bij alles af: “Wat vinden de anderen hiervan?”
Waarom je hoofd het wel snapt, maar je lijf niet mee wil
Je weet hoe het moet.
Je kent de theorie. En je wil ook écht anders.
Maar het lukt niet om het vol te houden.
Niet echt.
Je blijft in de actiestand hangen.
Doorgaan, regelen, oplossen.
Zorgen dat het loopt.
En dat kost energie. Want zolang je alleen met je hoofd probeert te veranderen, blijft het trekken en duwen.
En blijf je leeg aan het eind van de dag.
Wilskracht is niet genoeg
Je gedrag aanpassen lukt vaak prima. Zeker voor vrouwen zoals jij – verantwoordelijk, betrokken, sterk.
Maar zolang de basis niet klopt…
Zolang jij diep vanbinnen niet voelt dat jíj ook belangrijk bent…
Blijft het hard werken.
Grenzen stellen, voor jezelf kiezen, je uitspreken – het wordt allemaal pas makkelijker als het van binnenuit komt.
Als je voelt: ik ben waardevol, ook als ik even niks geef.
Je patronen houden je vast
Iedereen ontwikkelt patronen.
Zeker in de zorg, waar zorgen en aanpassen vaak vanzelfsprekend zijn.
Die patronen hebben je ver gebracht.
Maar vandaag houden ze je tegen.
Omdat je alles blijft dragen.
Omdat je nog steeds denkt dat het anders niet goedkomt.
En dat zie je vaak zelf niet eens.
Omdat het zo normaal voelt.
Je hoeft dit niet alleen te ontwarren
Wat jij als ‘gewoon’ bent gaan zien, zit vaak diep.
Je manier van denken, reageren, geven – het is verweven met wie je denkt te moeten zijn.
Daarom werk ik met vrouwen in de zorg die voelen:
ik wil wel anders, maar ik kom er niet doorheen.
Niet met nóg een tip of lijstje.
Maar door samen te kijken:
Waar komt dit vandaan?
Wat mag jij nu loslaten?
Zodat jij weer stevig kunt staan.
Niet als een betere versie van jezelf.
Maar als jezelf. Punt.
Wat er dan verandert
Als je jezelf weer ziet staan, verandert er van alles.
Je voelt meer rust. Meer ruimte.
En dat werkt door.
In je werk op de afdeling.
In gesprekken met je team of je leidinggevende.
In hoe je thuiskomt.
Niet perfect. Wel echt.
Laat deze vraag eens binnenkomen
Wat zou er veranderen als jij jezelf net zo belangrijk zou maken als de mensen voor wie je zorgt?
Voel daar maar even op.
Klaar voor een eerste stap?
Herken jij jezelf hierin?
Plan dan een gratis sessie in mijn agenda.
Geen poespas. Geen quick fix.
Gewoon even samen kijken waar jij staat,
en wat jij nodig hebt om rust en regie terug te vinden.
👉 [link naar je agenda]